Wsłuchajmy się w tę medytację bł. Marii Celeste, w której chce nam ona powiedzieć o dobrodziejstwie chrztu i o mistycznym stworzeniu w wierze. Jest to fragment jej "Ćwiczeń duchowych" opatrzony komentarzem s. Marii Pierzchały, redemptorystki z Kazachstanu. Zobacz.

W moim świetle rozważaj (mówi Pan) miłość moją do ciebie: powołałem cię do życia w łasce, chociaż przez grzech urodziłaś się jako moja nieprzyjaciółka.

W tym źródle miłosierdzia poślubiłaś mądrość. Mój Boski Duch obdarował cię swoimi darami i cnotami wraz z szatą i habitem miłości, które wysłużył ci mój umiłowany Syn swoją Krwią oraz przygotował liczne dary i łaski, czyniąc cię dziedzicem odwiecznego Królestwa chwały.

Najpierw Epifania w kaplicy, uroczysta Eucharystia z homilią Ojca Kapelana, a potem odwiedzili nas Królowie...w koronach.

Przy okazji wizytacji wspólnoty naszych ojców, Prowincjał, O. Darek Paszyński wraz z towarzyszącym mu  Wikariuszem, O. Mariuszem Mazurkiewiczem odwiedzili także naszą wspólnotę, celebrowali u nas Eucharystie i spotykali się, by opowiedzieć o duszpasterskiej działalności redemptorystów i powierzyć się naszej modlitwie.  Były to dla nas bardzo piękne spotkania, które pogłębiły naszą rodzinną więź. Jak mówią nasze Konstytucje:

Serdecznie zapraszamy na spotkanie Rodziny Matki Marii Celeste

w niedzielę,19 stycznia o godz. 16.00.

Temat: " W Nim (Jezusie) pokłada całą swoją nadzieję".

„W święto Epifanii – notuje bł. Maria Celeste w swoim Dzienniku duchowym - wydawało mi się, że moje serce złączyło się z trzema królami ze Wschodu i adorowało Cię, nie w stajni betlejemskiej, lecz w Najświętszym Sakramencie Ołtarza. Wraz z Trzema Królami ofiarowałam Ci trzy dary: złoto czystej miłości, kadzidło każdego, nawet najmniejszego czynu, dokonanego dla Ciebie i tylko dla Twojej chwały, oraz mirrę każdego wyrzeczenia się wszelkiej przyjemności zmysłowej (…)”.  (Zobacz też)

Tak mistycy przeżywali to wielkie Święto. A my, czy także stajemy  dziś przed Panem w postawie adoracji i ofiarowania?

Prawdziwą szkołą nadziei jest modlitwa (Benedykt XVI, Spe salvi, 32). Ona poszerza nasze serca, przestrzega przed koncentrowaniem na sobie samym, gdyż jest procesem oczyszczenia wewnętrznego, który czyni nas otwartymi na Boga, a przez to otwartymi na ludzi. W takim duchu zachęcamy do regularnej praktyki modlitwy osobistej, małżeńskiej i rodzinnej. W życiu duchowym także potrzeba konkretnych decyzji. Podejmijmy to wyzwanie;  niech to będzie codzienna modlitwa w ciszy przez kilka czy kilkanaście minut. Niech rodzice zadbają o to, by codziennie uklęknąć ze swoimi dziećmi, pozwalając im modlić się własnymi słowami. Niech modlitwa od dziś stanie się pobożnym i godnym pochwały zwyczajem, z którego nie będziemy rezygnować.

21 grudnia, na kilka dni przed wigilią, w naszym klasztorze spotkały się kobiety z Ogniska Świętej Rodziny. 

Trzeba to nazwać spotkaniem przez duże S. 

Najpierw było to spotkanie z Jezusem w Eucharystii i później spotkanie ze swoim Aniołem Stróżem, a następnie spotkanie ze sobą nawzajem i z własnym wnętrzem. Każda z pań wylosowała na początku wiersz Ewy Stadtmuller i poszła z nim na osobistą modlitwę oraz punkty do medytacji p. Aleksandra Bańki z załącznika do jego książki: Sekretne życie aniołów. Po powrocie, pod czujnym okiem Oli, każda z nas przystąpiła do malowania swojego anioła. Obecność naszych Aniołów Stróżów dała się odczuć od początku do końca. Już w samym losowaniu każda otrzymała dar i światło w imieniu wylosowanego anioła. Na koniec ze zdumieniem odkryłyśmy, że Anioł każdej z nas jest przedziwnie do niej podobny. Zobacz (s. Agnieszka K.).